Zon, Zee, Strandjes tijd

De maand februari was de laatste maand van het regenseizoen, de dagen beginnen weer warmer te worden en er valt alweer minder regen. De komende drie maanden staan bekend als het vliegerseizoen, ook wel windseizoen. Meer wind, dat is geen vervelend gegeven als de zon er vaker is en de dagen niet tussen de 25 en 29 graden zitten maar tussen de 28 en 31. Als ik dit volgend jaar terug lees zal ik vast jaloers zijn op die temperaturen, net als iedere Nederlander die dit nu leest, maar wie al lang (194 dagen) op het eiland zit is de temperatuur gewend 'acclimatiseren'. Dus het was koud, en het wordt nu weer warm!

Februari was de eerste maand waar ik echt iets te veel uit ben gegaan, er zijn delen onbekend, en helaas ook een aantal keer teveel alcohol in het spel. Machtig mooi, maar wel weer even goed geweest.

Ik ben met mijn huisgenootje regelmatig gaan duiken, zo heb ik twee duiken bij Vaersenbaai (Kokomo) gemaakt, één keer linkerkant en één keer rechterkant. Twee duiken op een dag levert spierpijn op, dus dan lijkt het ook nog of ik iets aan sport doe.. Ook PortoMarie hebben we bezocht, dat was de allereerste duik zonder instructeur en was dus wel even spannend!
Verder heb ik gezond op Caracasbaai en Bluebay, die laatste is echt een prachtig luxe strand waar we tijdens het snorkelen een zeepaardje vonden! Super gaaf, ik hou van zeepaardjes. Als er een beest op de wereld is wat zo goed kan mediteren, dan gok ik dat het een zeepaardje is. Hij deed niks, bewoog af en toe één centimeter en dan bleef hij weer een kwartier op de plek zweven. Ik zou best een zeepaardje willen zijn, soms.. dan hoef ik niet de kinderen te baren, want dat doet het mannetje. Zeepaardjes zijn langzaam en kunnen hun ogen afzonderlijk van elkaar bewegen, ook kunnen ze van kleur veranderen. Dat maakt dat het zeepaardje bij Mariepompoen moeilijk te zoeken was omdat hij rood/oranje was net als het koraal waar hij zich aan vast hield, en dit zeepaardje zat dichtbij het strand en dus in een grauwe grijze vrij lege omgeving. Hij was zelf ook grijzig. Het was opmerkelijk dat het zeepaardje alleen was, ik denk dat hij net als ik de wijde wereld in wou om te ontdekken wie hij was zonder familie en vrienden. Zeepaardjes leven over het algemeen in groepen, en zijn ook monogaam. De vrouwtjes vechten om de mannetjes. Het is wel zo dat de vrouwtjes de eicellen aanleveren, maar genoeg over het zeepaardje. Het is gewoon een schattig - op een foetus lijkend - vissoort.

In de vakantie heb ik niet veel gedaan dan zonnen, zwemmen en huiswerk, aangezien ik hierin niet helemaal bij loop. De carnavalsoptocht bekijken heb ik een poging toe gedaan, maar toen ik na 40 minuten -alleen, in de hitte, met een inmiddels leeg flesje water- nog geen carnavalsgebeuren zag heb ik besloten om me naar het strand te begeven en een boek te lezen. Wat een straf alom.

Cabana - St. Tropez - Starbucks - Kokomo - Lagun - Zanzibar en Bermuda waren de hoogte punten van deze week (die voelde als twee weken) vakantie. Ik heb geen verjaardagsoutfit weten te scoren, het is gewoon allemaal te klein of niet mijn ding.

Het is raar om te beseffen dat 1 dag na mijn verjaardag er 200 dagen om zijn. Dat is onwijs veel, gelukkig moet ik er nog ruim 100! Van die 4 maanden ga ik natuurlijk ook heel veel genieten, ik heb daarin nog 5/6 weken schoolvakantie en 12/13 weken stage, dat is echt zo weinig..

Voor nu dus genoeg, ik ga me klaar maken voor een weekend duiken, feestjes en verjaardag - die ik weer net zo chill als vorig jaar niet ga vieren! Er gebeurt toch echt wel onwijs veel in 1 jaar, vorig jaar ging ik dit weekend naar Duinrell.. was er nog niet eens bevestigd dat ik naar Curacao zou mogen :) Leefde ik nog in onzekerheid en moest ik nog 4 toetsen halen.. Wauw, als 1 jaar 'tigger' zijn zoveel kan opleveren ben ik benieuwd naar de andere tiggerjaren!